Co to jest polska szkoła boksu
W naszym kraju początki boksu to okres II Rzeczypospolitej, kiedy po odzyskaniu przez Polskę niepodległości powstawały pierwsze sportowe kluby, w tym właśnie kluby bokserskie. W tym okresie czasu walki były rozgrywane wyłącznie w systemie amatorskim, walki będące pierwowzorem obecnego boksu zawodowego praktycznie dopiero raczkowały w USA czy Anglii. Jednak dopiero po wojnie nasze pięściarstwo zaczęło się coraz lepiej rozwijać, w czym ogromne zasługi położył najsłynniejszy polski trener bokserski i wychowawca wielu znakomitych pięściarzy – Feliks Stamm, zwany popularnie Papą Sztamem. To on przez kilkadziesiąt powojennych lat tworzył polski boks z niczego, pod jego okiem dorastali i zdobywali medali tacy słynni polscy bokserzy jak Jerzy Kulej, Zdzisław Grudzień, Zbigniew Pietrzykowski i wielu, wielu innych. To wtedy polski boks był znany w całej Europie, zdobywaliśmy liczne złote medale olimpijskie. Powstało wtedy określenie – polska szkoła boksu, co było właśnie zasługą Papy Sztamma. Główne założenia tej techniki polegały na walce w dystansie, gdzie główna bronią zawodnika był tak zwany lewy prosty – oczywiście w sytuacji, kiedy walczył on z normalnej pozycji, jeśli walczył z pozycji odwrotnej, był to prawy prosty. Kolejne elementy polskiej szkoły boksu to preferowanie szybkości i znakomitej techniki nad brutalną siła, polscy bokserzy z tego okresu znani byli właśnie ze znakomitych umiejętności technicznych, co pozwalało im stosować z powodzeniem kolejny element taktyki Papy Stamma – uderzenie z kontry.
